Ουστ! Καράβλαχε!

Οποιος...αναγνωρίσει την φάτσα του, μην το κάνει και θέμα! (Είναι ένα χαρακτηριστικό "δείγμα" του "ποιοι" άνθρωποι ασκούν σήμερα την δημοσιογραφία......γιατί βρήκαν τις πόρτες...γκρεμισμένες και τα "αφεντικά" να τρώνε τους...αστακούς με τέσσερα χέρια..).

"Ο τύπος, ένας ασχημάντρας εξ Ηλείας που είδε εαυτόν να καταλαμβάνει ανώτερη θέση σε μεγάλη εφημερίδα, -Κύριος οίδε πως και γιατί, δεδομένου ότι τα δημοσιογραφικά του προσόντα δεν είναι αδιαμφισβήτητα- μπήκε φουριόζος στο γραφείο του προϊσταμένου του. Όταν η γραμματεύς, στον προθάλαμο του διευθυντικού γραφείου, αναπήδησε ξαφνιασμένη από την αιφνίδια είσοδό του -κάτι που είχε επαναληφθεί στο παρελθόν- εκείνος εκνευρισμένος την επέπληξε: "Μη το κάνεις αυτό! Είναι αγένεια!"

Η κοπέλα -επανειλημμένως θύμα της αλλοπρόσαλλης αντίληψης περί φέρεσθαι της ... 'στελεχάρας'- έσπευσε να διηγηθεί την ιστορία γελώντας καθώς εδώ ταιριάζει το "look who's talking!"

Ο επιπλήττων είναι η επιτομή της αγένειας και της χοντράδας: Στο τραπέζι των συσκέψεων, απλώνει την ποδάρα πάνω σε καρέκλα, όπου και αφήνει τρανό το αποτύπωμα του άρβυλου. Καπνίζει πουροειδή σε κλειστούς χώρους και κυκλοφορεί με μερσεντές slk, φυσικά ασημί, καθώς θεωρεί -όπως πλείστοι όσοι ομοεθνείς του- ότι τόσο τα πούρα όσα και η slk είναι σύμβολα της κοινωνικής του καταξίωσης.

Η απόπειρα για ...προσπορισμό και ξανθής σιλικονάτης γκόμενας απέβη άκαρπος προς το παρόν αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Άσχημη φάτσα, άσχημη ψυχή, που συχνά - πυκνά εκπέμπει στους διαδρόμους της εφημερίδας,τους χαρακτηριστικούς ήχους της βεβιασμένης εξόδου ροχάλας καραδοκεί για την καραμπόλα εκείνη που θα τον ανεβάσει στο θρόνο του διευθυντή.

Και τότε, αχ και τότε, που θα γίνει Βεζύρης στη θέση του Βεζύρη, θα μπορεί -έτσι νομίζει- να προπηλακίζει ελεύθερα κάθε νοστιμούλα που τυχαίνει να μην τον γουστάρει...

Βρε, ουστ! Καράβλαχε! "

* απο την Pupsi

Συμβουλή στα "αφεντικά": Οταν - κι αν - αρχίσουν να "κρανιώνουν" οι δημοσιογράφοι (οι...πραγματικοί) μαύρο φίδι που έφαγε πολλούς και πολλά. Προς το παρόν οι τενεκέδες μασουλάνε πακτωλούς χρημάτων, εύνοιας και πολλών άλλων...Πίσω έχει όμως η αχλάδα την ουρά.